﴿1﴾ تقاضاکننده‌ای تقاضای عذابی کرد که واقع شد! |
﴿2﴾ این عذاب مخصوص کافران است، و هیچ کس نمی‌تواند آن را دفع کند، |
﴿3﴾ از سوی خداوند ذی المعارج [= خداوندی که فرشتگانش بر آسمانها صعود و عروج می‌کنند]! |
﴿4﴾ فرشتگان و روح [= فرشته مقرّب خداوند] بسوی او عروج می‌کنند در آن روزی که مقدارش پنجاه هزار سال است! |
﴿5﴾ پس صبر جمیل پیشه کن، |
﴿6﴾ زیرا آنها آن روز را دور می‌بینند، |
﴿7﴾ و ما آن را نزدیک می‌بینیم! |
﴿8﴾ همان روز که آسمان همچون فلز گداخته می‌شود، |
﴿9﴾ و کوه‌ها مانند پشم رنگین متلاشی خواهد بود، |
﴿10﴾ و هیچ دوست صمیمی سراغ دوستش را نمی‌گیرد! |
﴿11﴾ آنها را نشانشان می‌دهند (ولی هر کس گرفتار کار خویشتن است)، چنان است که گنهکار دوست می‌دارد فرزندان خود را در برابر عذاب آن روز فدا کند، |
﴿12﴾ و همسر و برادرش را، |
﴿13﴾ و قبیله‌اش را که همیشه از او حمایت می‌کرد، |
﴿14﴾ و همه مردم روی زمین را تا مایه نجاتش گردند؛ |
﴿15﴾ امّا هرگز چنین نیست (که با اینها بتوان نجات یافت، آری) شعله‌های سوزان آتش است، |
﴿16﴾ دست و پا و پوست سر را می‌کند و می‌برد! |
﴿17﴾ و کسانی را که به فرمان خدا پشت کردند صدا می‌زند، |
﴿18﴾ و (همچنین آنها که) اموال را جمع و ذخیره کردند! |
﴿19﴾ به یقین انسان حریص و کم‌طاقت آفریده شده است، |
﴿20﴾ هنگامی که بدی به او رسد بیتابی می‌کند، |
﴿21﴾ و هنگامی که خوبی به او رسد مانع دیگران می‌شود (و بخل می‌ورزد)، |
﴿22﴾ مگر نمازگزاران، |
﴿23﴾ آنها که نمازها را پیوسته بجا می‌آورند، |
﴿24﴾ و آنها که در اموالشان حق معلومی است... |
﴿25﴾ برای تقاضاکننده و محروم، |
﴿26﴾ و آنها که به روز جزا ایمان دارند، |
﴿27﴾ و آنها که از عذاب پروردگارشان بیمناکند، |
﴿28﴾ چرا که هیچ کس از عذاب پروردگارش در امان نیست، |
﴿29﴾ و آنها که دامان خویش را (از بی‌عفّتی) حفظ می‌کنند، |
﴿30﴾ جز با همسران و کنیزان (که در حکم همسرند آمیزش ندارند)، چرا که در بهره‌گیری از اینها مورد سرزنش نخواهند بود! |
﴿31﴾ و هر کس جز اینها را طلب کند، متجاوز است! |
﴿32﴾ و آنها که امانتها و عهد خود را رعایت می‌کنند، |
﴿33﴾ و آنها که با ادای شهادتشان قیام می‌نمایند، |
﴿34﴾ و آنها که بر نماز مواظبت دارند، |
﴿35﴾ آنان در باغهای بهشتی (پذیرایی و) گرامی داشته می‌شوند. |
﴿36﴾ این کافران را چه می‌شود که با سرعت نزد تو می‌آیند... |
﴿37﴾ از راست و چپ، گروه گروه (و آرزوی بهشت دارند)! |
﴿38﴾ آیا هر یک از آنها (با این اعمال زشتش) طمع دارد که او را در بهشت پر نعمت الهی وارد کنند؟! |
﴿39﴾ هرگز چنین نیست؛ ما آنها را از آنچه خودشان می‌دانند آفریده‌ایم! |
﴿40﴾ سوگند به پروردگار مشرقها و مغربها که ما قادریم... |
﴿41﴾ که جای آنان را به کسانی بدهیم که از آنها بهترند؛ و ما هرگز مغلوب نخواهیم شد! |
﴿42﴾ آنان را به حال خود واگذار تا در باطل خود فروروند و بازی کنند تا زمانی که روز موعود خود را ملاقات نمایند! |
﴿43﴾ همان روز که از قبرها بسرعت خارج می‌شوند، گویی به سوی بتها می‌دوند... |
﴿44﴾ در حالی که چشمهایشان از شرم و وحشت به زیر افتاده، و پرده‌ای از ذلّت و خواری آنها را پوشانده است! این همان روزی است که به آنها وعده داده می‌شد! |