﴿1﴾ حم |
﴿2﴾ سوگند به این کتاب روشنگر، |
﴿3﴾ که ما آن را در شبی پر برکت نازل کردیم؛ ما همواره انذارکننده بوده‌ایم! |
﴿4﴾ در آن شب هر امری بر اساس حکمت (الهی) تدبیر و جدا می‌گردد. |
﴿5﴾ (آری، نزول قرآن) فرمانی بود از سوی ما؛ ما (محمد (ص) را) فرستادیم! |
﴿6﴾ اینها همه بخاطر رحمتی است از سوی پروردگارت، که شنونده و داناست! |
﴿7﴾ (همان) پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، اگر اهل یقین هستید! |
﴿8﴾ هیچ معبودی جز او نیست؛ زنده می‌کند و می‌میراند؛ او پروردگار شما و پروردگار پدران نخستین شماست! |
﴿9﴾ ولی آنها در شکند و (با حقایق) بازی می‌کنند. |
﴿10﴾ پس منتظر روزی باش که آسمان دود آشکاری پدید آورد... |
﴿11﴾ که همه مردم را فرامی‌گیرد؛ این عذاب دردناکی است! |
﴿12﴾ (می‌گویند:) پروردگارا! عذاب را از ما برطرف کن که ایمان می‌آوریم. |
﴿13﴾ چگونه: و از کجا متذکر می‌شوند با اینکه رسول روشنگر (با معجزات و منطق روشن) به سراغشان آمد! |
﴿14﴾ سپس از او روی گردان شدند و گفتند: «او تعلیم یافته‌ای دیوانه است!» |
﴿15﴾ ما عذاب را کمی برطرف می‌سازیم، ولی باز به کارهای خود بازمی‌گردید! |
﴿16﴾ (ما از آنها انتقام می‌گیریم) در آن روز که آنها را با قدرت خواهیم گرفت؛ آری ما انتقام گیرنده‌ایم! |
﴿17﴾ ما پیش از اینها قوم فرعون را آزمودیم و رسول بزرگواری به سراغشان آمد، |
﴿18﴾ (و به آنان گفت: امور) بندگان خدا را به من واگذارید که من فرستاده امینی برای شما هستم! |
﴿19﴾ و در برابر خداوند تکبر نورزید که من برای شما دلیل روشنی آورده‌ام! |
﴿20﴾ و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه می‌برم از اینکه مرا متهم کنید! |
﴿21﴾ و اگر به من ایمان نمی‌آورید، از من کناره‌گیری کنید (و مانع ایمان آوردن مردم نشوید)! |
﴿22﴾ (آنها هیچ یک از این پندها را نپذیرفتند، و موسی) به پیشگاه پروردگارش عرضه داشت: اینها قومی مجرمند! |
﴿23﴾ (به او دستور داده شد:) بندگان مرا شبانه حرکت ده که شما تعقیب می‌شوید! |
﴿24﴾ (هنگامی که از دریا گذشتید) دریا را آرام و گشاده بگذار (و بگذر) که آنها لشکری غرق‌شده خواهند بود! |
﴿25﴾ (سرانجام همگی نابود شدند و) چه بسیار باغها و چشمه‌ها که از خود به جای گذاشتند، |
﴿26﴾ و زراعتها و قصرهای زیبا و گرانقیمت، |
﴿27﴾ و نعمتهای فراوان دیگر که در آن (غرق) بودند! |
﴿28﴾ اینچنین بود ماجرای آنان! و ما (اموال و حکومت) اینها را میراث برای اقوام دیگری قرار دادیم! |
﴿29﴾ نه آسمان بر آنان گریست و نه زمین، و نه به آنها مهلتی داده شد! |
﴿30﴾ ما بنی اسرائیل را از عذاب ذلّت‌بار رهایی بخشیدیم؛ |
﴿31﴾ از فرعون که مردی متکبر و از اسرافکاران بود! |
﴿32﴾ ما آنها را با علم (خویش) بر جهانیان برگزیدیم و برتری دادیم، |
﴿33﴾ و آیاتی (از قدرت خویش) را به آنها دادیم که آزمایش آشکاری در آن بود (ولی آنان کفران کردند و مجازات شدند)! |
﴿34﴾ اینها [= مشرکان] می‌گویند: |
﴿35﴾ «مرگ ما جز همان مرگ اول نیست و هرگز برانگیخته نخواهیم شد! |
﴿36﴾ اگر راست می‌گویید پدران ما را (زنده کنید و) بیاورید (تا گواهی دهند)!» |
﴿37﴾ آیا آنان بهترند یا قوم «تبّع» و کسانی که پیش از آنها بودند؟! ما آنان را هلاک کردیم، چرا که مجرم بودند! |
﴿38﴾ ما آسمانها و زمین و آنچه را که در میان این دو است به بازی (و بی‌هدف) نیافریدیم! |
﴿39﴾ ما آن دو را جز بحق نیافریدیم؛ ولی بیشتر آنان نمی‌دانند! |
﴿40﴾ روز جدایی (حق از باطل) وعده‌گاه همه آنهاست! |
﴿41﴾ روزی که هیچ دوستی کمترین کمکی به دوستش نمی‌کند، و از هیچ‌سو یاری نمی‌شوند؛ |
﴿42﴾ مگر کسی که خدا او را مورد رحمت قرار داده، چرا که او عزیز و رحیم است! |
﴿43﴾ مسلّماً درخت زقّوم... |
﴿44﴾ غذای گنهکاران است، |
﴿45﴾ همانند فلز گداخته در شکمها می‌جوشد؛ |
﴿46﴾ جوششی همچون آب سوزان! |
﴿47﴾ (آنگاه به مأموران دوزخ خطاب می‌شود:) این کافر مجرم را بگیرید و به میان دوزخ پرتابش کنید! |
﴿48﴾ سپس بر سر او از عذاب جوشان بریزید! |
﴿49﴾ (به او گفته می‌شود:) بچش که (به پندار خود) بسیار قدرتمند و محترم بودی! |
﴿50﴾ این همان چیزی است که پیوسته در آن تردید می‌کردید! |
﴿51﴾ (ولی) پرهیزگاران در جایگاه امنی قرار دارند، |
﴿52﴾ در میان باغها و چشمه‌ها؛ |
﴿53﴾ آنها لباسهایی از حریر نازک و ضخیم می‌پوشند و در مقابل یکدیگر می‌نشینند؛ |
﴿54﴾ اینچنین‌اند بهشتیان؛ و آنها را با «حور العین» تزویج می‌کنیم! |
﴿55﴾ آنها در آنجا هر نوع میوه‌ای را بخواهند در اختیارشان قرارمی‌گیرد، و در نهایت امنیّت به سر می‌برند! |
﴿56﴾ هرگز مرگی جز همان مرگ اوّل (که در دنیا چشیده‌اند) نخواهند چشید، و خداوند آنها را از عذاب دوزخ حفظ می‌کند؛ |
﴿57﴾ این فضل و بخششی است از سوی پروردگارت، این همان رستگاری بزرگ است! |
﴿58﴾ ما آن [= قرآن] را بر زبان تو آسان ساختیم، شاید آنان متذکّر شوند! |
﴿59﴾ (امّا اگر نپذیرفتند) منتظر باش، آنها نیز منتظرند (تو منتظر پیروزی الهی و آنها منتظر عذاب و شکست)! |