سوره شعراء


﴿1﴾ طسم‌

﴿2﴾ این آیات کتاب روشنگر است.

﴿3﴾ گویی می‌خواهی جان خود را از شدّت اندوه از دست دهی بخاطر اینکه آنها ایمان نمی‌آورند!

﴿4﴾ اگر ما اراده کنیم، از آسمان بر آنان آیه‌ای نازل می‌کنیم که گردنهایشان در برابر آن خاضع گردد!

﴿5﴾ و هیچ ذکر تازه‌ای از سوی خداوند مهربان برای آنها نمی‌آید مگر اینکه از آن روی‌گردان می‌شوند!

﴿6﴾ آنان تکذیب کردند؛ امّا بزودی اخبار (کیفر) آنچه را استهزا می‌کردند به آنان می‌رسد!

﴿7﴾ آیا آنان به زمین نگاه نکردند که چقدر از انواع گیاهان پرارزش در آن رویاندیم؟!

﴿8﴾ در این، نشانه روشنی است (بر وجود خدا)؛ ولی بیشترشان هرگز مؤمن نبوده‌اند!

﴿9﴾ و پروردگار تو عزیز و رحیم است!

﴿10﴾ (به خاطر بیاور) هنگامی را که پروردگارت موسی را ندا داد که به سراغ قوم ستمگر برو...

﴿11﴾ قوم فرعون، آیا آنان (از مخالفت فرمان پروردگار) پرهیز نمی‌کنند؟!

﴿12﴾ (موسی) عرض کرد: «پروردگارا! از آن بیم دارم که مرا تکذیب کنند،

﴿13﴾ و سینه‌ام تنگ شود، و زبانم بقدر کافی گویا نیست؛ (برادرم) هارون را نیز رسالت ده (تا مرا یاری کند)!

﴿14﴾ و آنان (به اعتقاد خودشان) بر گردن من گناهی دارند؛ می‌ترسم مرا بکشند (و این رسالت به پایان نرسد)!

﴿15﴾ فرمود: «چنین نیست، (آنان کاری نمی‌توانند انجام دهند)! شما هر دو با آیات ما (برای هدایتشان) بروید؛ ما با شما هستیم و (سخنانتان را) می‌شنویم!

﴿16﴾ به سراغ فرعون بروید و بگویید: ما فرستاده پروردگار جهانیان هستیم؛

﴿17﴾ بنی اسرائیل را با ما بفرست!» (آنها به سراغ فرعون آمدند)؛

﴿18﴾ (فرعون) گفت: «آیا ما تو را در کودکی در میان خود پرورش ندادیم، و سالهایی از زندگیت را در میان ما نبودی؟!

﴿19﴾ و سرانجام، آن کارت را (که نمی‌بایست انجام دهی) انجام دادی (و یک نفر از ما را کشتی)، و تو از ناسپاسانی!»

﴿20﴾ (موسی) گفت: «من آن کار را انجام دادم در حالی که از بی‌خبران بودم!

﴿21﴾ پس هنگامی که از شما ترسیدم فرار کردم؛ و پروردگارم به من حکمت و دانش بخشید، و مرا از پیامبران قرار داد!

﴿22﴾ آیا این منتّی است که تو بر من می‌گذاری که بنی اسرائیل را برده خود ساخته‌ای؟!»

﴿23﴾ فرعون گفت: «پروردگار عالمیان چیست؟!»

﴿24﴾ (موسی) گفت: «پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است، اگر اهل یقین هستید!».

﴿25﴾ (فرعون) به اطرافیانش گفت: «آیا نمی‌شنوید (این مرد چه می‌گوید)؟!»

﴿26﴾ (موسی) گفت: «او پروردگار شما و پروردگار نیاکان شماست!»

﴿27﴾ (فرعون) گفت: «پیامبری که بسوی شما فرستاده شده مسلّماً دیوانه است!»

﴿28﴾ (موسی) گفت: «او پروردگار مشرق و مغرب و آنچه میان آن دو است می‌باشد، اگر شما عقل و اندیشه خود را به کار می‌گرفتید!»

﴿29﴾ (فرعون خشمگین شد و) گفت: «اگر معبودی غیر از من برگزینی، تو را از زندانیان قرار خواهم داد!»

﴿30﴾ (موسی) گفت: «حتّی اگر نشانه آشکاری برای تو بیاورم (باز ایمان نمی‌آوری)؟!»

﴿31﴾ گفت: «اگر راست می‌گویی آن را بیاور!»

﴿32﴾ در این هنگام موسی عصای خود را افکند، و ناگهان مار عظیم و آشکاری شد؛

﴿33﴾ و دست خود را (در گریبان فرو برد و) بیرون آورد، و در برابر بینندگان سفید و روشن بود.

﴿34﴾ (فرعون) به گروهی که اطراف او بودند گفت: «این ساحر آگاه و ماهری است!

﴿35﴾ او می‌خواهد با سحرش شما را از سرزمینتان بیرون کند! شما چه نظر می‌دهید؟»

﴿36﴾ گفتند: «او و برادرش را مهلت ده؛ و مأموران را برای بسیج به تمام شهرها اعزام کن،

﴿37﴾ تا هر ساحر ماهر و دانایی را نزد تو آورند!»

﴿38﴾ سرانجام ساحران برای وعده‌گاه روز معیّنی جمع‌آوری شدند.

﴿39﴾ و به مردم گفته شد: «آیا شما نیز (در این صحنه) اجتماع می‌کنید...

﴿40﴾ تا اگر ساحران پیروز شوند، از آنان پیروی کنیم؟!»

﴿41﴾ هنگامی که ساحران آمدند، به فرعون گفتند: «آیا اگر ما پیروز شویم، پاداش مهمّی خواهیم داشت؟»

﴿42﴾ گفت: «(آری،) و در آن صورت شما از مقرّبان خواهید بود!»

﴿43﴾ (روز موعود فرا رسید و همگی جمع شدند؛) موسی به ساحران گفت: «آنچه را می‌خواهید بیفکنید، بیفکنید!»

﴿44﴾ آنها طنابها و عصاهای خود را افکندند و گفتند: «به عزّت فرعون، ما قطعاً پیروزیم!»

﴿45﴾ سپس موسی عصایش را افکند، ناگهان تمام وسایل دروغین آنها را بلعید!

﴿46﴾ فوراً همه ساحران به سجده افتادند.

﴿47﴾ گفتند: «ما به پروردگار عالمیان ایمان آوردیم،

﴿48﴾ پروردگار موسی و هارون!»

﴿49﴾ (فرعون) گفت: «آیا پیش از اینکه به شما اجازه دهم به او ایمان آوردید؟! مسلّماً او بزرگ و استاد شماست که به شما سحر آموخته (و این یک توطئه است)! امّا بزودی خواهید دانست! دستها و پاهای شما را بعکس یکدیگر قطع می‌کنم، و همه شما را به دار می‌آویزم!»

﴿50﴾ گفتند: «مهّم نیست، (هر کاری از دستت ساخته است بکن)! ما بسوی پروردگارمان بازمی‌گردیم!

﴿51﴾ ما امیدواریم که پروردگارمان خطاهای ما را ببخشد، چرا که ما نخستین ایمان‌آورندگان بودیم!»

﴿52﴾ و به موسی وحی کردیم که شبانه بندگانم را (از مصر) کوچ ده، زیرا شما مورد تعقیب هستید!»

﴿53﴾ فرعون (از این ماجرا آگاه شد و) مأموران بسیج نیرو را به شهرها فرستاد،

﴿54﴾ (و گفت:) اینها مسلّماً گروهی اندکند؛

﴿55﴾ و اینها ما را به خشم آورده‌اند؛

﴿56﴾ و ما همگی آماده پیکاریم!»

﴿57﴾ (سرانجام فرعونیان مغلوب شدند،) و ما آنها را از باغها و چشمه‌ها بیرون راندیم،

﴿58﴾ و از گنجها و قصرهای مجلّل!

﴿59﴾ (آری،) اینچنین کردیم! و بنی اسرائیل را وارث آنها ساختیم!

﴿60﴾ آنان به تعقیب بنی اسرائیل پرداختند، و به هنگام طلوع آفتاب به آنها رسیدند.

﴿61﴾ هنگامی که دو گروه یکدیگر را دیدند، یاران موسی گفتند: «ما در چنگال فرعونیان گرفتار شدیم!»

﴿62﴾ (موسی) گفت: «چنین نیست! یقیناً پروردگارم با من است، بزودی مرا هدایت خواهد کرد!»

﴿63﴾ و بدنبال آن به موسی وحی کردیم: «عصایت را به دریا بزن!» (عصایش را به دریا زد،) و دریا از هم شکافته شد، و هر بخشی همچون کوه عظیمی بود!

﴿64﴾ و در آنجا دیگران [= لشکر فرعون‌] را نیز (به دریا) نزدیک ساختیم!

﴿65﴾ و موسی و تمام کسانی را که با او بودند نجات دادیم!

﴿66﴾ سپس دیگران را غرق کردیم!

﴿67﴾ در این جریان، نشانه روشنی است ولی بیشترشان ایمان نیاوردند! (چرا که طالب حق نبودند)

﴿68﴾ و پروردگارت شکست‌ناپذیر و مهربان است!

﴿69﴾ و بر آنان خبر ابراهیم را بخوان،

﴿70﴾ هنگامی که به پدر و قومش گفت: «چه چیز را می‌پرستید؟!»

﴿71﴾ گفتند: «بتهایی را می‌پرستیم، و همه روز ملازم عبادت آنهاییم.»

﴿72﴾ گفت: «آیا هنگامی که آنها را می‌خوانید صدای شما را می‌شنوند؟!

﴿73﴾ یا سود و زیانی به شما می‌رسانند؟!»

﴿74﴾ گفتند: «ما فقط نیاکان خود را یافتیم که چنین می‌کنند.»

﴿75﴾ گفت: «آیا دیدید (این) چیزهایی را که پیوسته پرستش می‌کردید...

﴿76﴾ شما و پدران پیشین شما،

﴿77﴾ همه آنها دشمن من هستند (و من دشمن آنها)، مگر پروردگار عالمیان!

﴿78﴾ همان کسی که مرا آفرید، و پیوسته راهنمائیم می‌کند،

﴿79﴾ و کسی که مرا غذا می‌دهد و سیراب می‌نماید،

﴿80﴾ و هنگامی که بیمار شوم مرا شفا می‌دهد،

﴿81﴾ و کسی که مرا می‌میراند و سپس زنده می‌کند،

﴿82﴾ و کسی که امید دارم گناهم را در روز جزا ببخشد!

﴿83﴾ پروردگارا! به من علم و دانش ببخش، و مرا به صالحان ملحق کن!

﴿84﴾ و برای من در میان امّتهای آینده، زبان صدق (و ذکر خیری) قرار ده!

﴿85﴾ و مرا وارثان بهشت پرنعمت گردان!

﴿86﴾ و پدرم [= عمویم‌] را بیامرز، که او از گمراهان بود!

﴿87﴾ و در آن روز که مردم برانگیخته می‌شوند، مرا شرمنده و رسوا مکن!

﴿88﴾ در آن روز که مال و فرزندان سودی نمی‌بخشد،

﴿89﴾ مگر کسی که با قلب سلیم به پیشگاه خدا آید!»

﴿90﴾ (در آن روز،) بهشت برای پرهیزکاران نزدیک می‌شود،

﴿91﴾ و دوزخ برای گمراهان آشکار می‌گردد،

﴿92﴾ و به آنان گفته می‌شود: «کجا هستند معبودانی که آنها را پرستش می‌کردید...

﴿93﴾ معبودهایی غیر از خدا؟! آیا آنها شما را یاری می‌کنند، یا کسی به یاری آنها می‌آید؟!»

﴿94﴾ در آن هنگام همه آن معبودان با عابدان گمراه به دوزخ افکنده می‌شوند؛

﴿95﴾ و همچنین همگی لشکریان ابلیس!

﴿96﴾ آنها در آنجا در حالی که به مخاصمه برخاسته‌اند می‌گویند:

﴿97﴾ «به خدا سوگند که ما در گمراهی آشکاری بودیم،

﴿98﴾ چون شما را با پروردگار عالمیان برابر می‌شمردیم!

﴿99﴾ امّا کسی جز مجرمان ما را گمراه نکرد!

﴿100﴾ (افسوس که امروز) شفاعت‌کنندگانی برای ما وجود ندارد،

﴿101﴾ و نه دوست گرم و پرمحبّتی!

﴿102﴾ ای کاش بار دیگر (به دنیا) بازگردیم و از مؤمنان باشیم!»

﴿103﴾ در این ماجرا، نشانه (و عبرتی) است؛ ولی بیشتر آنان مؤمن نبودند!

﴿104﴾ و پروردگار تو عزیز و رحیم است!

﴿105﴾ قوم نوح رسولان را تکذیب کردند،

﴿106﴾ هنگامی که برادرشان نوح به آنان گفت: «آیا تقوا پیشه نمی‌کنید؟!

﴿107﴾ مسلّماً من برای شما پیامبری امین هستم!

﴿108﴾ تقوای الهی پیشه کنید و مرا اطاعت نمایید!

﴿109﴾ من برای این دعوت، هیچ مزدی از شما نمی‌طلبم؛ اجر من تنها بر پروردگار عالمیان است!

﴿110﴾ پس، تقوای الهی پیشه کنید و مرا اطاعت نمایید!»

﴿111﴾ گفتند: «آیا ما به تو ایمان بیاوریم در حالی که افراد پست و بی‌ارزش از تو پیروی کرده‌اند؟!»

﴿112﴾ (نوح) گفت: «من چه می‌دانم آنها چه کاری داشته‌اند!

﴿113﴾ حساب آنها تنها با پروردگار من است اگر شما می‌فهمیدید!

﴿114﴾ و من هرگز مؤمنان را طرد نخواهم کرد.

﴿115﴾ من تنها انذارکننده‌ای آشکارم.»

﴿116﴾ گفتند: «ای نوح! اگر (از حرفهایت) دست برنداری، سنگباران خواهی شد!»

﴿117﴾ گفت: «پروردگارا! قوم من، مرا تکذیب کردند!

﴿118﴾ اکنون میان من و آنها جدایی بیفکن؛ و مرا و مؤمنانی را که با من هستند رهایی بخش!»

﴿119﴾ ما، او و کسانی را که با او بودند، در آن کشتی که پر (از انسان و انواع حیوانات) بود، رهایی بخشیدیم!

﴿120﴾ سپس بقیه را غرق کردیم!

﴿121﴾ در این ماجرا نشانه روشنی است؛ امّا بیشتر آنان مؤمن نبودند.

﴿122﴾ و پروردگار تو عزیز و رحیم است.

﴿123﴾ قوم عاد (نیز) رسولان (خدا) را تکذیب کردند،

﴿124﴾ هنگامی که برادرشان هود گفت: «آیا تقوا پیشه نمی‌کنید؟!

﴿125﴾ مسلماً من برای شما پیامبری امین هستم.

﴿126﴾ پس تقوای الهی پیشه کنید و مرا اطاعت نمایید!

﴿127﴾ من در برابر این دعوت، هیچ اجر و پاداشی از شما نمی‌طلبم؛ اجر و پاداش من تنها بر پروردگار عالمیان است.

﴿128﴾ آیا شما بر هر مکان مرتفعی نشانه‌ای از روی هوا و هوس می‌سازید؟!

﴿129﴾ و قصرها و قلعه‌های زیبا و محکم بنا می‌کنید شاید در دنیا جاودانه بمانید؟!

﴿130﴾ و هنگامی که کسی را مجازات می‌کنید همچون جبّاران کیفر می‌دهید!

﴿131﴾ پس تقوای الهی پیشه کنید و مرا اطاعت نمایید!

﴿132﴾ و از (نافرمانی) خدایی بپرهیزید که شما را به نعمتهایی که می‌دانید امداد کرده؛

﴿133﴾ شما را به چهارپایان و نیز پسران (لایق و برومند) امداد فرموده؛

﴿134﴾ همچنین به باغها و چشمه‌ها!

﴿135﴾ (اگر کفران کنید،) من بر شما از عذاب روزی بزرگ می‌ترسم!»

﴿136﴾ آنها [= قوم عاد] گفتند: «برای ما تفاوت نمی‌کند، چه ما را انذار کنی یا نکنی؛ (بیهوده خود را خسته مکن)!

﴿137﴾ این همان روش (و افسانه‌های) پیشینیان است!

﴿138﴾ و ما هرگز مجازات نخواهیم شد!»

﴿139﴾ آنان هود را تکذیب کردند، ما هم نابودشان کردیم؛ و در این، آیت و نشانه‌ای است (برای آگاهان)؛ ولی بیشتر آنان مؤمن نبودند!

﴿140﴾ و پروردگار تو عزیز و رحیم است!

﴿141﴾ قوم ثمود رسولان (خدا) را تکذیب کردند،

﴿142﴾ هنگامی که صالح به آنان گفت: «آیا تقوا پیشه نمی‌کنید؟!

﴿143﴾ من برای شما پیامبری امین هستم!

﴿144﴾ پس تقوای الهی پیشه کنید و مرا اطاعت نمایید!

﴿145﴾ من در برابر این دعوت، اجر و پاداشی از شما نمی‌طلبم؛ اجر من تنها بر پروردگار عالمیان است!

﴿146﴾ آیا شما تصوّر می‌کنید همیشه در نهایت امنیّت در نعمتهایی که اینجاست می‌مانید،

﴿147﴾ در این باغها و چشمه‌ها،

﴿148﴾ در این زراعتها و نخلهایی که میوه‌هایش شیرین و رسیده است؟!

﴿149﴾ و از کوه‌ها خانه‌هایی می‌تراشید، و در آن به عیش و نوش می‌پردازید!

﴿150﴾ پس از خدا بترسید و مرا اطاعت کنید!

﴿151﴾ و فرمان مسرفان را اطاعت نکنید!

﴿152﴾ همانها که در زمین فساد می‌کنند و اصلاح نمی‌کنند!»

﴿153﴾ گفتند: «(ای صالح!) تو از افسون شدگانی (و عقل خود را از دست داده‌ای!)

﴿154﴾ تو فقط بشری همچون مائی؛ اگر راست می‌گویی آیت و نشانه‌ای بیاور!»

﴿155﴾ گفت: «این ناقه‌ای است (که آیت الهی است) برای او سهمی (از آب قریه)، و برای شما سهم روز معینّی است!

﴿156﴾ کمترین آزاری به آن نرسانید، که عذاب روزی بزرگ شما را فرا خواهد گرفت!»

﴿157﴾ سرانجام بر آن (ناقه) حمله نموده آن را «پی» کردند؛ (و هلاک نمودند) سپس از کرده خود پشیمان شدند!

﴿158﴾ و عذاب الهی آنان را فرا گرفت؛ در این، آیت و نشانه‌ای است؛ ولی بیشتر آنان مؤمن نبودند!

﴿159﴾ و پروردگار تو عزیز و رحیم است!

﴿160﴾ قوم لوط فرستادگان (خدا) را تکذیب کردند،

﴿161﴾ هنگامی که برادرشان لوط به آنان گفت: «آیا تقوا پیشه نمی‌کنید؟!

﴿162﴾ من برای شما پیامبری امین هستم!

﴿163﴾ پس تقوای الهی پیشه کنید و مرا اطاعت نمایید!

﴿164﴾ من در برابر این دعوت، اجری از شما نمی‌طلبم، اجر من فقط بر پروردگار عالمیان است!

﴿165﴾ آیا در میان جهانیان، شما به سراغ جنس ذکور می‌روید (و همجنس بازی می‌کنید، آیا این زشت و ننگین نیست؟!)

﴿166﴾ و همسرانی را که پروردگارتان برای شما آفریده است رها می‌کنید؟! (حقّاً) شما قوم تجاوزگری هستید!»

﴿167﴾ گفتند: «ای لوط! اگر (از این سخنان) دست برنداری، به یقین از اخراج شدگان خواهی بود!»

﴿168﴾ گفت: «من دشمن سرسخت اعمال شما هستم!

﴿169﴾ پروردگارا! من و خاندانم را از آنچه اینها انجام می‌دهند رهایی بخش!»

﴿170﴾ ما او و تمامی خاندانش را نجات دادیم،

﴿171﴾ جز پیرزنی که در میان بازماندگان بود!

﴿172﴾ سپس دیگران را هلاک کردیم!

﴿173﴾ و بارانی (از سنگ) بر آنها فرستادیم؛ چه باران بدی بود باران انذارشدگان!

﴿174﴾ در این (ماجرای قوم لوط و سرنوشت شوم آنها) آیتی است؛ امّا بیشترشان مؤمن نبودند.

﴿175﴾ و پروردگار تو عزیز و رحیم است!

﴿176﴾ اصحاب ایکه [= شهری نزدیک مدین‌] رسولان (خدا) را تکذیب کردند،

﴿177﴾ هنگامی که شعیب به آنها گفت: «آیا تقوا پیشه نمی‌کنید؟!

﴿178﴾ مسلّماً من برای شما پیامبری امین هستم!

﴿179﴾ پس تقوای الهی پیشه کنید و مرا اطاعت نمایید!

﴿180﴾ من در برابر این دعوت، پاداشی از شما نمی‌طلبم؛ اجر من تنها بر پروردگار عالمیان است!

﴿181﴾ حق پیمانه را ادا کنید (و کم فروشی نکنید)، و دیگران را به خسارت نیفکنید!

﴿182﴾ و با ترازوی صحیح وزن کنید!

﴿183﴾ و حق مردم را کم نگذارید، و در زمین تلاش برای فساد نکنید!

﴿184﴾ و از (نافرمانی) کسی که شما و اقوام پیشین را آفرید بپرهیزید!»

﴿185﴾ آنها گفتند: «تو فقط از افسون‌شدگانی!

﴿186﴾ تو بشری همچون مائی، تنها گمانی که درباره تو داریم این است که از دروغگویانی!

﴿187﴾ اگر راست می‌گویی، سنگهایی از آسمان بر سر ما بباران!»

﴿188﴾ (شعیب) گفت: «پروردگار من به اعمالی که شما انجام می‌دهید داناتر است!»

﴿189﴾ سرانجام او را تکذیب کردند، و عذاب روز سایبان (سایبانی از ابر صاعقه‌خیز) آنها را فراگرفت؛ یقیناً آن عذاب روز بزرگی بود!

﴿190﴾ در این ماجرا، آیت و نشانه‌ای است؛ ولی بیشتر آنها مؤمن نبودند.

﴿191﴾ و پروردگار تو عزیز و رحیم است!

﴿192﴾ مسلّماً این (قرآن) از سوی پروردگار جهانیان نازل شده است!

﴿193﴾ روح الامین آن را نازل کرده است...

﴿194﴾ بر قلب (پاک) تو، تا از انذارکنندگان باشی!

﴿195﴾ آن را به زبان عربی آشکار (نازل کرد)!

﴿196﴾ و توصیف آن در کتابهای پیشینیان نیز آمده است!

﴿197﴾ آیا همین نشانه برای آنها کافی نیست که علمای بنی اسرائیل بخوبی از آن آگاهند؟!

﴿198﴾ هرگاه ما آن را بر بعضی از عجم [= غیر عرب‌]ها نازل می‌کردیم...

﴿199﴾ و او آن را بر ایشان می‌خواند، به آن ایمان نمی‌آورند!

﴿200﴾ (آری،) این گونه (با بیانی رسا) قرآن را در دلهای مجرمان وارد می‌کنیم!

﴿201﴾ (امّا) به آن ایمان نمی‌آورند تا عذاب دردناک را با چشم خود ببینند!

﴿202﴾ ناگهان به سراغشان می‌آید، در حالی که توجّه ندارند!

﴿203﴾ و (در آن هنگام) می‌گویند: «آیا به ما مهلتی داده خواهد شد؟!»

﴿204﴾ آیا برای عذاب ما عجله می‌کنند؟!

﴿205﴾ به ما خبر ده، اگر (باز هم) سالیانی آنها را از این زندگی بهره‌مند سازیم...

﴿206﴾ سپس عذابی که به آنها وعده داده شده به سراغشان بیاید...

﴿207﴾ این تمتع و بهره‌گیری از دنیا برای آنها سودی نخواهد داشت!

﴿208﴾ ما هیچ شهر و دیاری را هلاک نکردیم مگر اینکه انذارکنندگانی (از پیامبران الهی) داشتند.

﴿209﴾ تا متذکّر شوند؛ و ما هرگز ستمکار نبودیم! (که بدون اتمام حجّت مجازات کنیم)

﴿210﴾ شیاطین و جنیّان (هرگز) این آیات را نازل نکردند!

﴿211﴾ و برای آنها سزاوار نیست؛ و قدرت ندارند!

﴿212﴾ آنها از استراق سمع (و شنیدن اخبار آسمانها) برکنارند!

﴿213﴾ (ای پیامبر!) هیچ معبودی را با خداوند مخوان، که از معذّبین خواهی بود!

﴿214﴾ و خویشاوندان نزدیکت را انذار کن!

﴿215﴾ و بال و پر خود را برای مؤمنانی که از تو پیروی می‌کنند بگستر!

﴿216﴾ اگر تو را نافرمانی کنند بگو: «من از آنچه شما انجام می‌دهید بیزارم!»

﴿217﴾ و بر خداوند عزیز و رحیم توکّل کن!

﴿218﴾ همان کسی که تو را به هنگامی که (برای عبادت) برمی‌خیزی می‌بیند؛

﴿219﴾ و (نیز) حرکت تو را در میان سجده‌کنندگان!

﴿220﴾ اوست خدای شنوا و دانا.

﴿221﴾ آیا به شما خبر دهم که شیاطین بر چه کسی نازل می‌شوند؟!

﴿222﴾ آنها بر هر دروغگوی گنهکار نازل می‌گردند؛

﴿223﴾ آنچه را می‌شنوند (به دیگران) القا می‌کنند؛ و بیشترشان دروغگو هستند!

﴿224﴾ (پیامبر اسلام شاعر نیست؛) شاعران کسانی هستند که گمراهان از آنان پیروی می‌کنند.

﴿225﴾ آیا نمی‌بینی آنها در هر وادی سرگردانند؟

﴿226﴾ و سخنانی می‌گویند که (به آنها) عمل نمی‌کنند؟!

﴿227﴾ مگر کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام می‌دهند و خدا را بسیار یاد می کنند، و به هنگامی که مورد ستم واقع می‌شوند به دفاع از خویشتن (و مؤمنان) برمی‌خیزند (و از شعر در این راه کمک می‌گیرند)؛ آنها که ستم کردند به زودی می‌دانند که بازگشتشان به کجاست!

﴿1﴾ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ طسم

﴿2﴾ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ

﴿3﴾ لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ

﴿4﴾ إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ

﴿5﴾ وَمَا يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنَ الرَّحْمَٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ

﴿6﴾ فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنْبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ

﴿7﴾ أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ

﴿8﴾ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ

﴿9﴾ وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ

﴿10﴾ وَإِذْ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰ أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ

﴿11﴾ قَوْمَ فِرْعَوْنَ ۚ أَلَا يَتَّقُونَ

﴿12﴾ قَالَ رَبِّ إِنِّي أَخَافُ أَنْ يُكَذِّبُونِ

﴿13﴾ وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلَا يَنْطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَىٰ هَارُونَ

﴿14﴾ وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنْبٌ فَأَخَافُ أَنْ يَقْتُلُونِ

﴿15﴾ قَالَ كَلَّا ۖ فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا ۖ إِنَّا مَعَكُمْ مُسْتَمِعُونَ

﴿16﴾ فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ

﴿17﴾ أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ

﴿18﴾ قَالَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدًا وَلَبِثْتَ فِينَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِينَ

﴿19﴾ وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَأَنْتَ مِنَ الْكَافِرِينَ

﴿20﴾ قَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ

﴿21﴾ فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْمًا وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ

﴿22﴾ وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنْ عَبَّدْتَ بَنِي إِسْرَائِيلَ

﴿23﴾ قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَمِينَ

﴿24﴾ قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِنْ كُنْتُمْ مُوقِنِينَ

﴿25﴾ قَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلَا تَسْتَمِعُونَ

﴿26﴾ قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ

﴿27﴾ قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌ

﴿28﴾ قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ

﴿29﴾ قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَٰهًا غَيْرِي لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ

﴿30﴾ قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْءٍ مُبِينٍ

﴿31﴾ قَالَ فَأْتِ بِهِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ

﴿32﴾ فَأَلْقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُبِينٌ

﴿33﴾ وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاءُ لِلنَّاظِرِينَ

﴿34﴾ قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنَّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ

﴿35﴾ يُرِيدُ أَنْ يُخْرِجَكُمْ مِنْ أَرْضِكُمْ بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ

﴿36﴾ قَالُوا أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ

﴿37﴾ يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٍ

﴿38﴾ فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِيقَاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ

﴿39﴾ وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنْتُمْ مُجْتَمِعُونَ

﴿40﴾ لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِنْ كَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ

﴿41﴾ فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِنْ كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ

﴿42﴾ قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذًا لَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ

﴿43﴾ قَالَ لَهُمْ مُوسَىٰ أَلْقُوا مَا أَنْتُمْ مُلْقُونَ

﴿44﴾ فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ

﴿45﴾ فَأَلْقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ

﴿46﴾ فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ

﴿47﴾ قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ

﴿48﴾ رَبِّ مُوسَىٰ وَهَارُونَ

﴿49﴾ قَالَ آمَنْتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ

﴿50﴾ قَالُوا لَا ضَيْرَ ۖ إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا مُنْقَلِبُونَ

﴿51﴾ إِنَّا نَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَنْ كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ

﴿52﴾ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ

﴿53﴾ فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ

﴿54﴾ إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ

﴿55﴾ وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ

﴿56﴾ وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَاذِرُونَ

﴿57﴾ فَأَخْرَجْنَاهُمْ مِنْ جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ

﴿58﴾ وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ

﴿59﴾ كَذَٰلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ

﴿60﴾ فَأَتْبَعُوهُمْ مُشْرِقِينَ

﴿61﴾ فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَىٰ إِنَّا لَمُدْرَكُونَ

﴿62﴾ قَالَ كَلَّا ۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ

﴿63﴾ فَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنِ اضْرِبْ بِعَصَاكَ الْبَحْرَ ۖ فَانْفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ

﴿64﴾ وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ

﴿65﴾ وَأَنْجَيْنَا مُوسَىٰ وَمَنْ مَعَهُ أَجْمَعِينَ

﴿66﴾ ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ

﴿67﴾ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ

﴿68﴾ وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ

﴿69﴾ وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ

﴿70﴾ إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ

﴿71﴾ قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ

﴿72﴾ قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ

﴿73﴾ أَوْ يَنْفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ

﴿74﴾ قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ

﴿75﴾ قَالَ أَفَرَأَيْتُمْ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُونَ

﴿76﴾ أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ

﴿77﴾ فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ

﴿78﴾ الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ

﴿79﴾ وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ

﴿80﴾ وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ

﴿81﴾ وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ

﴿82﴾ وَالَّذِي أَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ

﴿83﴾ رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ

﴿84﴾ وَاجْعَلْ لِي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ

﴿85﴾ وَاجْعَلْنِي مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ

﴿86﴾ وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ

﴿87﴾ وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ

﴿88﴾ يَوْمَ لَا يَنْفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ

﴿89﴾ إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ

﴿90﴾ وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ

﴿91﴾ وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ

﴿92﴾ وَقِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُونَ

﴿93﴾ مِنْ دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنْصُرُونَكُمْ أَوْ يَنْتَصِرُونَ

﴿94﴾ فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ

﴿95﴾ وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ

﴿96﴾ قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ

﴿97﴾ تَاللَّهِ إِنْ كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ

﴿98﴾ إِذْ نُسَوِّيكُمْ بِرَبِّ الْعَالَمِينَ

﴿99﴾ وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ

﴿100﴾ فَمَا لَنَا مِنْ شَافِعِينَ

﴿101﴾ وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ

﴿102﴾ فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ

﴿103﴾ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ

﴿104﴾ وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ

﴿105﴾ كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ

﴿106﴾ إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ

﴿107﴾ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ

﴿108﴾ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ

﴿109﴾ وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ

﴿110﴾ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ

﴿111﴾ قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ

﴿112﴾ قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ

﴿113﴾ إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّي ۖ لَوْ تَشْعُرُونَ

﴿114﴾ وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ

﴿115﴾ إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُبِينٌ

﴿116﴾ قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ

﴿117﴾ قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ

﴿118﴾ فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَنْ مَعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ

﴿119﴾ فَأَنْجَيْنَاهُ وَمَنْ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ

﴿120﴾ ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ

﴿121﴾ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ

﴿122﴾ وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ

﴿123﴾ كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ

﴿124﴾ إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ

﴿125﴾ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ

﴿126﴾ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ

﴿127﴾ وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ

﴿128﴾ أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ

﴿129﴾ وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ

﴿130﴾ وَإِذَا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ

﴿131﴾ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ

﴿132﴾ وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُمْ بِمَا تَعْلَمُونَ

﴿133﴾ أَمَدَّكُمْ بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ

﴿134﴾ وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ

﴿135﴾ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ

﴿136﴾ قَالُوا سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُنْ مِنَ الْوَاعِظِينَ

﴿137﴾ إِنْ هَٰذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ

﴿138﴾ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ

﴿139﴾ فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ

﴿140﴾ وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ

﴿141﴾ كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ

﴿142﴾ إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ

﴿143﴾ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ

﴿144﴾ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ

﴿145﴾ وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ

﴿146﴾ أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ

﴿147﴾ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ

﴿148﴾ وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ

﴿149﴾ وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ

﴿150﴾ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ

﴿151﴾ وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ

﴿152﴾ الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ

﴿153﴾ قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ

﴿154﴾ مَا أَنْتَ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ

﴿155﴾ قَالَ هَٰذِهِ نَاقَةٌ لَهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَعْلُومٍ

﴿156﴾ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ

﴿157﴾ فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ

﴿158﴾ فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ

﴿159﴾ وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ

﴿160﴾ كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ

﴿161﴾ إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ

﴿162﴾ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ

﴿163﴾ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ

﴿164﴾ وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ

﴿165﴾ أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ

﴿166﴾ وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ ۚ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ

﴿167﴾ قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ

﴿168﴾ قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُمْ مِنَ الْقَالِينَ

﴿169﴾ رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ

﴿170﴾ فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ

﴿171﴾ إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ

﴿172﴾ ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ

﴿173﴾ وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِينَ

﴿174﴾ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ

﴿175﴾ وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ

﴿176﴾ كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ

﴿177﴾ إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ

﴿178﴾ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ

﴿179﴾ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ

﴿180﴾ وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ

﴿181﴾ أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ

﴿182﴾ وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ

﴿183﴾ وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ

﴿184﴾ وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ

﴿185﴾ قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ

﴿186﴾ وَمَا أَنْتَ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا وَإِنْ نَظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ

﴿187﴾ فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِنَ السَّمَاءِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ

﴿188﴾ قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ

﴿189﴾ فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ

﴿190﴾ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ

﴿191﴾ وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ

﴿192﴾ وَإِنَّهُ لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ

﴿193﴾ نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ

﴿194﴾ عَلَىٰ قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِرِينَ

﴿195﴾ بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُبِينٍ

﴿196﴾ وَإِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ

﴿197﴾ أَوَلَمْ يَكُنْ لَهُمْ آيَةً أَنْ يَعْلَمَهُ عُلَمَاءُ بَنِي إِسْرَائِيلَ

﴿198﴾ وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَىٰ بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ

﴿199﴾ فَقَرَأَهُ عَلَيْهِمْ مَا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ

﴿200﴾ كَذَٰلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ

﴿201﴾ لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ

﴿202﴾ فَيَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ

﴿203﴾ فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنْظَرُونَ

﴿204﴾ أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ

﴿205﴾ أَفَرَأَيْتَ إِنْ مَتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ

﴿206﴾ ثُمَّ جَاءَهُمْ مَا كَانُوا يُوعَدُونَ

﴿207﴾ مَا أَغْنَىٰ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يُمَتَّعُونَ

﴿208﴾ وَمَا أَهْلَكْنَا مِنْ قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنْذِرُونَ

﴿209﴾ ذِكْرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَالِمِينَ

﴿210﴾ وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاطِينُ

﴿211﴾ وَمَا يَنْبَغِي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِيعُونَ

﴿212﴾ إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ

﴿213﴾ فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ

﴿214﴾ وَأَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ

﴿215﴾ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ

﴿216﴾ فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ

﴿217﴾ وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ

﴿218﴾ الَّذِي يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ

﴿219﴾ وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ

﴿220﴾ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ

﴿221﴾ هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَىٰ مَنْ تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ

﴿222﴾ تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ

﴿223﴾ يُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ

﴿224﴾ وَالشُّعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ

﴿225﴾ أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ

﴿226﴾ وَأَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ

﴿227﴾ إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيرًا وَانْتَصَرُوا مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُوا ۗ وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ

   
 
 
 

برای شادی روح آقای هادی توكل فرد فاتحه مع الصلوات

لینک دوستان: یاد خدا

لباس مجلسی - ریکاوری هارد - قیمت کشمش - چیلر صنعتی - چیلر تراکمی - خرید ملک - تبلیغات در گوگل - ثبت نام لاتاری